پیچ و مهره‌ فولادی و ویژگی‌های آن

اتصال دهنده های فولادی، از قبیل پیچ و مهره، مانند بسیاری از ابزارهای تولیدی، توسط یک سیستم درجه بندی رسمی که توسط سازمان بین المللی استاندارد تهیه شده است، تنظیم می شوند. در پیچ ها و پیچ و مهره ها ، این استانداردها شامل علامت گذاری درجه رزوه یا اندازه گیری استاندارد اندازه و ابعاد آن است. اما تعدادی استاندارد در بین این اتصال دهنده ها وجود دارد که جنبه های دیگری مانند اندازه و شکل سر ، طول شفت را بررسی می کند.

تفاوت میان پیچ، پیچ و مهره ها و استادها

یکی از بخش های اتصال دهنده های فولادی که هیچ استانداردی برای آن تعریف نشده است، تعریف تفاوت بین پیچ و مهره ها ، پیچ ها و استادها است. پیچ یک میله فلزی است که دور آن صفحه ای مارپیچی پیچیده شده است. این میله از یک انتها مخروطی شکل بوده و سر دیگر دارای یک شیار برای باز و بسته کردن پیچ در محل خود است. یک پیچی که برای بستن مهره معمولاً دراری انتهای مخروطی و نوک تیز نیست بنابراین باید آن را در یک سوراخ که از قبل ایجاد شده استفاده کنید. استاد فقط از یک میله استوانه ای رزوه دار تشکیل شده است و نه سر مخروطی دارد و نه شیاری برای باز و بسته کردن! در استادها هم می توان کل شفت را رزوه دار کرد و هم می توان یک طرف یا دو طرف را رزوه دار کرده و وسط شفت را صاف نگه داشت. از آنجا که آنها هیچ نقطه مخروطی ندارند ، لازم است که آنها را در سوراخ هایی که از قبل ایجاد شده استفاده کرد.

اندازه سر و شکل پیچ و مهره

شکل سر پیچ ها و پیچ و مهره ها متفاوت است و عملکرد آن براساس نیازهای مختلف کاربردی و همچنین شرکت مورد استفاده آنها متفاوت است. شرکت های مختلف از اتصال دهنده های خاصی استفاده می کنند که منحصر به یک محصول خاص است. اشکال معمول سر اتصال دهنده به شرح زیر است:

Pan head: این سر به صورت دایره ای و از بالا صاف و دارای لبه های مورب در طرفین است.

Button head: دارای یک صفحه گرد و دارای لبه های مورب در طرفین است.

Round head: این سرها شبیه به نیم کره هستند.

Truss head: این سرها بصورت دیسک های پهن هستند.

Flat head:این نوع سرها شبیه یک مخروط وارونه هستند ، و قسمت بالایی مخروط به بالای استوانه ای شفت متصل شده است.

Oval head: قسمت های پایینی این سر شبیه به پیچ های سر صاف است ولی بالای آن محدب و برآمده است.

استانداردهای طول و شفت

استانداردهای رزوه اتصال دهنده ها معمولاً طبق استانداردهای ISO ارزیابی می شوند ، همانطور که در ISO 68-1 ، ISO 261 ، ISO 262 و ISO 965-1 آمده است. این استانداردها به ارتفاع و گام عمق نخ برای پیچ ها ، پیچ و مهره ها و استادها می پردازد. بسیاری از تولید کنندگان از این استاندارد بین المللی پیروی می کنند ، اما کشور آمریکا از سیستم خود استفاده می کند. اساساً ، این استاندارد به صورت دو عدد نشان داده می شود که توسط یک خط تیره از هم جدا شده اند که اولین عدد نشان دهنده قطر و عدد دوم نشان دهنده رزوه ها در واحد اینچ است.

ویژگی های مکانیکی

مهمترین ویژگی مکانیکی اتصال دهنده ها عبارتند از بار گواه، مقاومت تسلیم و مقاومت کششی. بار گواه، که واحد آن پوند بر اینچ مربع است، حداقل بار قابل قبولی است که یک اتصال دهنده در برابر آن مقاومت می کند. مقاومت تسلیم باری است که در آن اتصال دهنده برای همیشه تغییر شکل می دهد. مقاومت کششی، باری است که در آن یک اتصال دهنده می شکند. این خصوصیات بسته به نوع ماده مورد استفاده ، طول شفت و موارد دیگر متفاوت خواهد بود.