انواع اتصال دهنده رزوه ای

اتصال دهنده های رزوه ای در بسیاری از کاربردهای صنعتی و تجاری در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرند. اگرچه ابعاد کوچکی دارند و ارزش آنها اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد ، اما در مجموعه ای از محصولات مختلف ، اجزای مهم و حیاتی را تشکیل می دهند. آنها به دلایل مختلفی مانند استحکام ، قابلیت جابجایی ، سهولت نصب و مقرون به صرفه بودن به عنوان اتصال دهنده استفاده می شوند.

اما اگر کسی دانش کافی در مورد انواع و اندازه های مختلف رزوه نداشته باشد ، به دست آوردن اتصال دهنده های رزوه ای برای یک کاربرد خاص ممکن است دشوار شود. نیاز به ابزارها و اطلاعات خاص برای شناسایی نوع و اندازه رزوه برای برنامه های کاربردی بسیار مهم است. قبل از انتخاب یک اتصال دهنده خاص ، مهم است که برخی اصطلاحات اساسی اتصال دهنده رزوه ای استاندارد را بدانید.

اصطلاحات رزوه پیچ:

برخی از اصطلاحات رایج هنگام بررسی انواع و اندازه های رزوه در زیر خلاصه می شود.

قطر اصلی: بزرگترین قطر رزوه اتصال دهنده. به عنوان مثال ، در یک پیچ قطر اصلی قطر شفت است.

قطر جزئی: کوچکترین قطر رزوه اتصال دهنده. به عنوان مثال ، در یک پیچ ، قطر جزئی قطر قسمت داخلی پیچ است ، به استثنای تاج های مارپیچ.

گام: فاصله خطی بین یک شیار و شیار دیگر در کنار آن.

طول رزوه – کل طول قسمت رزوه شده در اتصال دهنده.

پهلو: زاویه ای که تاج نخ از ریشه نخ بلند می شود.

استانداردهای رزوه:

دانستن اطلاعات بالا برای درک دقیق و انتخاب انواع و اندازه های مناسب موضوع مفید خواهد بود. به طور کلی ، دو سری رزوه وجود دارد ، یعنی رزوه ایزومتریک پیچ (بر حسب میلی متر) و رزوه متحد پیچ (بر حسب اینچ). برای هر دو سری ، دو نوع رزوه وجود دارد – رزوه ریز و رزوه درشت.

در بین این دو نوع رزوه ، رزوه های ریز قادر به مقاومت در برابر نیروهای بزرگتر تحت کشش و برش هستند. رزوه های ریز را می توان به راحتی به مواد بست و بنابراین برای بخشهای نازک دیوارها ایده آل است.

آنها به طور گسترده ای برای انواع کاربردهای عمومی مورد استفاده قرار می گیرند، مانند اجزای هوافضا که مقاومت بالا در اولویت است. رزوه های ریز اضافی نیز در دسترس هستند که برای کاربردهای با مقاومت بسیار بالا مورد استفاده قرار می گیرند.

در مواد با مقاومت کششی کم ، استفاده از رزوه های درشت در مقایسه با رزوه های ریز یا ریزتر مقاومت بیشتری در برابر سلب ایجاد می کند. رزوه های درشت مقاومت بیشتری در برابر خرابی دارند و امکان مونتاژ آسانتر و سریعتر قطعات را بدون خطر اتصال متقاطع فراهم می کند.

آنها آسیب پذیری کمتر به دمای شدید قرار دارند و از طریق خراشیدن یا برش کمتر آسیب می بینند. خراش روی یک اتصال دهنده از رزوه ریز بسیار مشکل تر از یک اتصال دهنده با رزوه درشت است. رزوه های درشت عمدتا در کاربردهای صنعتی و همچنین نظامی به کار می روند.

استاندارد رزوه یکپارچه:

این نوع اتصال دهنده ها بصورت زیر طبقه بندی می شوند:

رزوه های درشت یکپارچه (Unified National):

رزوه اتصال دهنده متداول و مورد استفاده برای کاربردهای عمومی. به دلیل وجود گام رزوه درشت ، رزوه ها عمیق تر هستند و امکان مونتاژ راحت تری را بدون خطر اتصال متقاطع فراهم می کند.

رزوه های ریز یکپارچه (Unified National):

قطر جزئی و عمق رزوه کمتر باعث افزایش قفل گشتاور و ظرفیت تحمل بار بهتر نسبت به رزوه های رزوه های درشت یکپارچه می شود.

رزوه های ریزتر یکپارچه:

این رزوه ها در مقایسه با رزوه های رزوه های ریز یکپارچه ریزتر هستند. ایده آل برای سوراخ هایی که در مواد سخت و اجزای هوافضا استفاده می شود.

رزوه های UNJC و UNJF:

رزوه های “J” از دو نوع نخ داخلی و خارجی تشکیل شده اند. UNJC و UNJF شباهت زیادی به رزوه درشت یکپارچه و رزوه های ریز یکپارچه دارند به استثنای رزوه های خارجی که دارای شعاع ریشه بزرگتری است.

رزوه UNR:

رزوه خارجی همان رزوه درشت یکپارچه است با تفاوت گرد بودن شعاع ریشه. محبوب ترین انتخاب در میان تولید کنندگان رشته های خارجی.

رزوه های گام ثابت:

این نوع رزوه ها در انواع مختلف ترکیب قطر-گام در دسترس هستند و می توانند در کاربردهای مختلفی که مدل های فوق الذکر مناسب نیستند، کاربرد داشته باشد.

رزوه های یکپارچه از قطرهای شماره دار از # ۰ تا # ۱۰ ساخته می شوند که ۰ کمترین قطر ممکن و ۱۰ بزرگترین قطر است. قطر رزوه ها را می توان با استفاده از فرمول زیر تفسیر کرد:
۰.۰۶″ + (قطر شماره دار)*۰.۰۱۳″

در تفسیر اندازه های رزوه ، رزوه های یکپارچه عدد اول را به عنوان قطر اصلی اتصال دهنده بیان می کنند. عدد دوم رزوه ها را در واحد طول نشان می دهند و عدد سوم مربوط به طول رزوه ها است.

رزوه ایزومتریک پیچ:

سیستم رزوه ایزو متریک پیچ و مهره ، پرکاربردترین سری رزوه است. شناخت و فهمیدن اندازه رزوه هایی کهاز طراحی ایزومتری استفاده کرده اند بسیار ساده است.

اندازه ها با علامت “M” شروع می شوند که نشان می دهد رزوه ها با استفاده از طراحی ایزومتریک اندازه گیری می شود. “M” با اولین عدد دنبال می شود که قطر اصلی رزوه خارجی بر حسب میلی متر است. عدد دوم مربوط به گام است که فاصله بین شیارهای مجاور است. در آخر ، عدد سوم طول رزوه را نشان می دهد.

بنابراین ، یک پیچ با اندازه M9x2.0 x 12 دارای قطر اصلی رزوه خارجی ۹ میلی متر ، دارای رزوه در هر ۲ میلی متر و طول رزوه ۱۲ میلی متر است.

اگر گام در اندازه متریک مشخص نشده باشد ، اتصال دهنده به طور خودکار از سری رزوه های درشت در نظر گرفته می شود. در همه موارد دیگر ، اندازه گام باید ذکر شود.

هرچه بیشتر با دو نامگذاری متفاوت و کاربردهای مختلف سروکار داشته باشید ، درک نوع ایده آل اتصال دهنده مورد نیاز و اندازه خاص مورد استفاده آسان تر می شود. پس از تعیین اندازه خاص ، با آگاهی از دو سیستم رزوه ، می توان اتصال دهنده مورد نظر را برای کاربرد مورد نیاز آن خریداری کرد.